SIVE

DE EPISCOPIS ITALIA,

ET INSULARUM ADJACENTIUM.
TOMUS SEPTIMUS.

Complectens Metropolitanas, earumque fuffraganeas Ecclefias
quæ in Lucaniæ feu Bafilicata, & Apuliæ tum Dauniæ,
cum Peucetiæ Regni Neapolitani præclaris
Provinciis conținentur.

AUCTORE

FERDINANDO UGHELLO

Florentino Abbate SS. Vincentii, & Anaftafii ad Aquas Salvias Ordinis
Ciftercienfis, & Sacræ Congregationis Indicis Confultore.

Editio fecunda aucta, & emendata,

CURA ET STUDIO

Nicolai Coleti, Ecclefiæ S. Moyfis Venetiarum Sacerdotis Alumni.

灣

ander à la stug.

VENETIIS, Apud Sebaftianum Coleti. MDCCXXI.

Uem morem aucturus ego dignitatem, & exiftimationem meo huic Operi Ughelliano revivifcenti fer

vandum, quemque delectum in præfigendo fingulis deinceps voluminibus Viri alicujus fpectatiflimi nomine, ex quo decus, & præfidium laboribus meis accederet, habendum initio cenfui, ne huic quidem recens in lucem prodituro defiderandum mihi jure optimo vifum fuerat.

Quoniam autem adeò feliciter cum reliquis jam editis, actum erat, ut meritò conatibus meis honorem tam eximium gratularer, diutiùs cunctabundus animo fueram, quem nunc quoque ex tota ferie Virorum ampliffimorum, quos hiftoricus ordo complectitur, Patronum adfcifcerem: ne, quod alieniş meritis mihi hactenus fuerat impenfius erogatum, leviori mentis mea judicio fub finem fubtraheretur. Ufque eo tamen ambigendi locus relictus, donec in perlegendis tot præftantiffimorum viventium Antititum faltis Genus, Sapientia, Virtutes Tuæ ILLUSTRISSIME. AC REVERENDISSIME PRÆSUL oculis tupentibus occurrere Tunc mihimet æquè gratu labundus, erectus fpe non minori quàm antea, immo fecurior fpem felici fuperandam eventu, in inquifitione conftiti, certumque animum ftatim ad illuftrandum hoc Opus etiam Tui præclarillimi Nominis aufpicio contuli. Cum fic igitur ftudiis meis confultum fuerit, haud exiftimet quis æquè confultum laudibus Tuis, quas hic proferre luculento locus effet eloquio, fi vel eas pateretur Tua infignis animi moderatio, vel latiffimè patentis materiæ dignitati infantis calami tenuitas aliquatenus refponderet. Verum enim vero quandoquidem Tuarum virtutum præconiis fupremam hic imponere manum mihi minimè licet, liceat falquod hiftorica tylo

tem brecenfet veritas. Et faner

slineis appingerenne ibi, etfi ego hic Tibi indulgens

fuo loco tacere voluerim, planè noverit, qui legat, Te ampliffima ortum Familia, quæ nulli fæcularibus, facrifque, quinimmo etiam Pontificiis titulis, muneribus, dignitatibus inferior Generis nobilitatem plura per fæcula incorruptam propagarit? Te, ne quis aliena fulgentem luce criminaretur, non contentum Majorum gloria, fed Avitæ virtutis æmulum adhuc puerum adeò enixè humanioribus literis cum Latinis, tum Græcis infudaffe, ut ætatis infirmæ fuperaveris impedimenta? Te jam adultum reliquas fcientias, Philofophiam, Mathelim, Theologiam, quam fcholaftica metho-. dus enucleat (ut illam omittam, quæ moribus confulit Te magiftro exhauftam) præfertim lus utrumque primò in Complutenfi Academia mox in Neapolitana Univerfitate adeò feliciter ebibiffe, ut ex tyrone emeritus, cedentibus Tibi legum vetitis, ea Tuam doctrinam videris laurea donatam, cui ætas certa nondum absoluta resistebat? Verum eximia pietate non minùs, quàm alta mente præditus Tuam præclaram indolem accuratiffimo omnium virtutum ftudio, moribufque integerrimis excoleré Tui muneris effe duxitti, ficut ingenii Tui aciem omnium bonarum artium, ac difciplinarum genere exornare Tui decoris efle didiceras. Quid mirum, fi tot, tantifque ad fummum gloriæ faftigium præfidiis fupereffluens, ubique jam notus, undique accitus, vix clericali militiæ dato nomine, ad facras evectus fueris dignitates Hinc gradatim ad majora conscendens, ut palam fieret non alienis aut favoribus, aut meritis, fed Tuxe probatæ virtutis præmio illuftribus honorum titulis decoratum, perfuntus (ut cætera miffa faciam) Adminiftratione Tiburtina, Prolegatione Urbinate, Prætura Lauretana, ubi, quam benignè, ac liberaliter non folurn infignibus Viris, verum etiam Principibus eò vel pietatis, vel voti caufa confluentibus deferendum fit hofpitium, mirum prorfus exemplum edideras, ad facras Infulas evocaris At verious Pontifex tunc INNOCENTIUS XII. felicis memorie ne conferendam dignitatem depreca tus, ficut antea pluries confueveras, divinæ obfifteres voluntati, Te adftantibus Purpuratis Sacri Senatus Patribus aut teftibus, aut authoribus Barienfem Epifcopum dixit, ne ulterius tibi foret integrum obluctari. Hac auctus dignitate quanta præftiteris quis credat Templa fæpius inftaurata,

fa