TERRAM adii nudus, de terra nudus abibo. Br. 27. Br. 27. NATUS eram lacrymans, lacrymans e luce recedo: Br. 29. QUISQUIS adit lectos, elata uxore, secundos, FELIX ante alios nullius debitor æris; Hunc sequitur cœlebs; tertius, orbe, venis. His sapiens lectis, Epicurum quærere frustra Br. 30. Br. 31. OPTARIT quicunque senex sibi longius ævum, Cum procul est, optat, cum venit, quisque senectam, OMNIS vita nimis brevis est felicibus, una Br. 46. GRATIA ter grata est velox, sin forte moretur, Br. 55. Br. 56. SEU prece poscatur, seu non, da, Jupiter, omne, ME, cane vitato, canis excipit alter; eodem TELLURI arboribus ver frondens, sidera cœlo, Br. 60. Br. 70. Br. 75. IMPIA facta patrans, homines fortasse latebis, Br. 75. ANTIOPE satyrum, Danae aurum, Europa juvencum, ÆVI sat novi quam sim brevis; astra tuenti, Br. 92. Br. 96. QUOD nimium est sit ineptum, hinc, ut dixere priores, Et melli nimio fellis amaror inest. PUPPE gubernatrix sedisti, audacia, prima DITESCIS, credo, quid restat? quicquid habebis MATER adulantum, prolesque, pecunia, curæ, Br. 103. Br. 126. Br. 126. Br. 126. ME miserum sors omnis habet; florentibus annis, Queis uti poteram quondam, fortuna negavit, Br. 127. MNEMOSYNE, ut Sappho, mellita voce, canentem CUM tacet indoctus, sapientior esse videtur, NUNC huic, nunc aliis cedens, cui farra Menippus Quod nulli proprium versat fortuna, putabat Br. 152. Br. 155. Br. 156. NON fortuna sibi te gratum tollit in altum; Br. 162. Hic, aurum ut reperit, laqueum abjicit; alter ut aurum Non reperit, nectit quem reperit, laqueum. VIVE tuo ex animo: vario rumore loquetur VITÆ rosa brevis est; properans si carpere nolis, Br. 167. Br. 168. Br. 170. PULICIBUS morsus, restincta lampade, stultus MENODOTUM pinxit Diodorus, et exit imago, HAUD lavit Phido, haud tetigit, mihi febre calenti NYCTICORAX cantat lethale; sed ipsa, canenti HERMEM deorum nuncium, pennis levem, Br. 202. Br. 205. Br. 210. Br. 212. Br. 223. QUI jacet hic servus vixit: nunc, lumine cassus, Br. 227. FUNUS Alexandri mentitur fama; fidesque Si Phoebo, victor nescit obire diem. NAUTA, quis hoc jaceat, ne percontere, sepulchro, Eveniat tantum mitior unda tibi! Br. 241. |