High to soar, and deep to dive, Nature gives at thirty-five.
Ladies, stock and tend your hive, Trifle not at thirty-five;
For, howe'er we boast and strive, Life declines from thirty-five. He that ever hopes to thrive Must begin by thirty-five; And all who wisely wish to wive Must look on Thrale at thirty-five,
OF AN AIR IN THE CLEMENZA DE TITO OF
BEGINNING "Deh se piacermi vuoi.”
WOULD you hope to gain my heart, Bid your teasing doubts depart; He, who blindly trusts, will find Faith from ev'ry gen'rous mind: He, who still expects deceit, Only teaches how to cheat.
GROWN old in courts, thou surely art not one Who keeps the rigid rules of antient honour; Well skill'd to soothe a foe with looks of kindness, To sink the fatal precipice before him,
And then lament his fall with seeming friendship; Open to all, true only to thyself,
Thou know'st those arts which blast with envious
Which aggravate a fault with feign'd excuses, And drive discountenanc'd virtue from the throne; That leave the blame of rigour to the prince, And of his ev'ry gift usurp the merit ; That hide in seeming zeal a wicked purpose, And only build upon another's ruin,
Ex alieno ingenio poeta, ex suo tantum versificator. SCALIG. Poet.
TOLLITE Concentum, Solymææ tollite nymphæ, Nil mortale loquor; cœlum mihi carminis altą Materies; poscunt gravius coelestia plectrum, Muscosi fontes, sylvestria tecta valete,
Aonidesque Deæ, et mendacis somnia Pindi : Tu, mihi, qui flammâ movisti pectora sancti Sidereâ Isaiæ, dignos accende furores!
Immatura calens rapitur per secula vates Sic orsus-Qualis rerum mihi nascitur ordo! Virgo! virgo parit! felix radicibus arbor Jessæis surgit, mulcentesque æthera flores Coelestes lambunt animæ, ramisque columba, Nuncia sacra Dei, plaudentibus insidet alis, Nectareos rores, alimentaque mitia cœlum Præbeat, et tacite foecundos irriget imbres. Huc, fœdat quos lepra, urit quos febris, adeste, Dia salutares spirant medicamina rami ; Hic requies fessis; non sacra sævit in umbra Vis Boreæ gelida, aut rapidi violentia solis. Irrita vanescent prisca vestigia fraudis, Justitiæque manus pretio intemerata bilancem
* This translation has been severely criticised by Dr. Warton, in his edition of Pope, vol. i. p. 105. 8vo. 1797. It certainly contains some expressions that are not classical. Let it be remembered, however, that it was a college-exercise, performed with great rapidity, and was at first praised beyond all suspicion of defect. C.
Attollet reducis; bellis prætendet olivas Compositis pax alma suas, terrasque revisens Sedatas niveo virtus lucebit amictu;
Volvantur celeres anni! lux purpuret ortum Expectata diu! naturæ claustra refringens, Nascere, magne puer! tibi primas, ecce, corollas Deproperat tellus, fundit tibi munera, quicquid Carpit Arabs, hortis quicquid frondescit Eois. Altius, en! Lebanon gaudentia culmina tollit, En! summo exultant nutantes vertice sylvæ. Mittit aromaticas vallis Saronica nubes, Et juga Carmeli recreant fragrantia cœlum. Deserti lætâ mollescunt aspera voce,
Auditur Deus! ecce Deus! reboantia circum Saxa sonant, Deus; ecce Deus! deflectitur æther, Demissumque Deum tellus capit; ardua cedrus, Gloria sylvarum, dominum inclinata salutet. Surgite convalles, tumidi subsidite montes! Sternite saxa viam, rapidi discedite fluctus ; En quem turba diu cecinerunt enthea, vates, En salvator adest; vultus agnoscite cæci Divinos, surdos sacra vox permulceat aures. Ille cutim spissam visus hebetare vetabit, Reclusisque oculis infundet amabile lumen; Obstrictasque diu linguas in carmina solvet. Ille vias vocis pandet, flexusque liquentis Harmoniæ purgata novos mirabitur auris. Accrescunt teneris tactu nova robora nervis : Consuetus fulcro innixus reptare bacilli
Nunc saltu capreas, nunc cursu provocat euros. Non planctus, non moesta sonant suspiria; pectus Singultans mulcet, lachrymantes tergit ocellos. Vincla coercebunt luctantem adamantina mortem,
Æternoque Orci dominator vulnere languens Invalidi raptos sceptri plorabit honores. Ut qua dulce strepent scatebræ, qua lata virescunt Pascua, qua blandum spirat purissimus aer, Pastor agit pecudes, teneros modo suscipit agnos, Et gremio fotis selectas porrigit herbas,
Amissas modo quærit oves, revocatque vagantes; Fidus adest custos, seu nox furat horrida nimbis, Sive dies medius morientia torreat arva. Postera sic pastor divinus secla beabit, Et curas felix patrias testabitur orbis. Non ultra infestis concurrent agmina signis, Hostiles oculis flammas jaculantia torvis; Non litui accendent bellum, non campus ahenis- Triste coruscabit radiis; dabit hasta recusa Vomerem, et in falcem rigidus curvabitur ensis, Atria, pacis opus, surgent, finemque caduci Natus ad optatum perducet cæpta parentis. Qui duxit sulcos, illi teret area messem, Et seræ texent vites umbracula proli, Attoniti dumeta vident inculta coloni Suave rubere rosis, sitientesque inter arenas Garrula mirantur salientis murmura rivi, Per saxa, ignivomi nuper spelæa draconis, Canna viret, juncique tremit variabilis umbra, Horruit implexo qua vallis sente, figuræ Surgit amans abies teretis, buxique sequaces Artificis frondent dextræ; palmisque rubeta Aspera, odoratæ cedunt mala gramina myrto. Per valles sociata lupo lasciviet agna, Cumque leone petet tutus præsepe juvencus. Florea mansuetæ petulantes vincula tigri Per ludum pueri injicient, et fessa colubri
« PrejšnjaNaprej » |