Aeneid, Knjige 1–6Allyn and Bacon, 1904 |
Druge izdaje - Prikaži vse
Pogosti izrazi in povedi
Ablative Ablative Absolute accusative Achilles Aeneas Aeneas's Aeneid Aeolus aequora alta Anchises animi Apollo apposition āre arma Ascanius atque auras caelo caelum caestus Carthage circum clause Creusa cura cursus Dardanus Dative deinde dextra Dido divum entis fata force genitive genus goddess gods Greek haec haud Helenus hinc illa ingens inis inter ipse īre Italiam Italy Jamque Juno Jupiter Latin Latium Libyae limina literally litora magna manus mihi Mnestheus moenia multa Mycenae neque noun numina nunc omnis ōnis ōris ōrum pater pectore pelago plural poetic predicate Priam primum procul quae quam quibus quid quis quod quondam referring Roman sail Sicily sidera subjunctive super syllable talia tantum terga terras tibi Trojans Troy ultro umbra unda understand urbe urbem Venus verb Virgil viri virum word
Priljubljeni odlomki
Stran 32 - ... bis medium amplexi, bis collo squamea circum terga dati, superant capite et cervicibus altis. ille simul manibus tendit divellere nodos, 220 perfusus sanie vittas atroque veneno, clamores simul horrendos ad sidera tollit : quales mugitus, fugit cum saucius aram taurus, et incertam excussit cervice securim.
Stran 133 - Tantum effata furens antro se immisit aperto: ille ducem haud timidis vadentem passibus aequat. Di, quibus imperium est animarum, umbraeque silentes, et Chaos et Phlegethon, loca nocte tacentia late, 265 sit mihi fas audita loqui, sit numine vestro pandere res alta terra et caligine mersas. Ibant obscuri sola sub nocte per umbram perque domos Ditis vacuas et inania regna...
Stran 147 - Dicam equidem, nee te suspensum, nate, tenebo' suscipit Anchises, atque ordine singula pandit. ' Principio caelum ac terras camposque liquentis lucentemque globum Lunae Titaniaque astra 725 spiritus intus alit, totamque infusa per artus mens agitat molem et magno se corpore miscet. inde hominum pecudumque genus, vitaeque volantum, et quae marmoreo fert monstra sub aequore pontus. igneus est ollis vigor et caelestis origo...
Stran 129 - Talibus orabat dictis, arasque tenebat, cum sic orsa loqui vates : ' Sate sanguine divom, 125 Tros Anchisiade, facilis descensus Averno ; noctes atque dies patet atri janua Ditis ; sed revocare gradum superasque evadere ad auras, hoc opus, hie labor est.
Stran 84 - Troia per undosum peteretur classibus aequor ? Mene fugis ? Per ego has lacrimas dextramque tuam te — Quando aliud mihi iam miserae nihil ipsa reliqui — Per connubia nostra, per inceptos hymenaeos, Si bene quid de te merui, fuit aut tibi quicquam Dulce meum, miserere domus labentis et istam, Oro, si quis adhuc precibus locus, exue mentem.
Stran 147 - ille autem : 'tua me, genitor, tua tristis imago, saepius occurrens, haec limina tendere adegit. stant sale Tyrrheno classes. da iungere dextram, da, genitor ; teque amplexu ne subtrahe nostro.
Stran 148 - Has omnes, ubi mille rotam volvere per annos, Lethaeum ad fluvium deus evocat agmine magno, scilicet immemores supera ut convexa revisant 750 rursus et incipiant in corpora velle revertí...
Stran 103 - Qualis spelunca subito commota columba, Cui domus et dulces latebroso in pumice nidi, Fertur in arva volans, plausumque exterrita pennis 215 Dat tecto ingentem, mox aere lapsa quieto Radit iter liquidum, celeres neque commovet alas : Sic Mnestheus, sic ipsa fuga secat ultima Pristis Aequora, sic illam fert impetus ipse volantem.
Stran 64 - Dissiluisse ferunt, cum protinus utraque tellus ' Una foret : venit medio vi pontus et undis ' Hesperium Siculo latus abscidit, arvaque et urbes 'Litore diductas angusto interluit aestu.
Stran 139 - ... egere suis ; nee credere quivi hunc tantum tibi me discessu ferre dolorem. siste gradum, teque aspectu ne subtrahe nostro. quem fugis ? extremum fato, quod te adloquor, hoc est.