A History of Epic Poetry (post-Virgilian)Oliver and Boyd, 1900 - 327 strani |
Vsebina
1 | |
9 | |
33 | |
39 | |
43 | |
49 | |
58 | |
64 | |
183 | |
187 | |
193 | |
200 | |
206 | |
212 | |
214 | |
220 | |
72 | |
78 | |
83 | |
90 | |
97 | |
103 | |
109 | |
115 | |
121 | |
127 | |
133 | |
139 | |
145 | |
151 | |
157 | |
164 | |
171 | |
177 | |
227 | |
233 | |
241 | |
247 | |
253 | |
261 | |
267 | |
276 | |
282 | |
288 | |
295 | |
301 | |
307 | |
314 | |
320 | |
322 | |
Druge izdaje - Prikaži vse
Pogosti izrazi in povedi
Achilles actors Æneas Æneid allegory allusion angels Argante argument Armida army aspect battle beauty Beowulf Brunhild Cæsar called Camoens canto Cato character chivalry Christian Clorinda colour crusading Dante death deeds discerned Divine Comedy effect embellishment epic action epic poem epic poetry episode epos Erminia Eteocles exhibit fact feeling fighting give Godfrey gods Hagen heaven hero heroic poem historical Homer honour human Iliad imagination incident Isle king Kriemhild literary Lucan Lusiads lyric matter ment metre Milton narrative nature ness Nibelungenlied Orlando Furioso Paradise Lost passion pathos patriotic person Pharsalia poet poet's poetic Polynices Pompeians Pompey Pompey's Portuguese present prose reader realised Rinaldo Roland romantic Satan sentiment Siegfried Sigurd Silius similes slain soul speak Spenser Statius story strong style supernatural sword Tancredi Tasso theme things thought tion Tydeus unity variety Venus verse vigour Virgil Viriathus virtue voyage warrior wife words
Priljubljeni odlomki
Stran 245 - Era la notte, e il suo stellato velo Chiaro spiegava e senza nube alcuna; E già spargea rai luminosi e gelo Di vive perle la sorgente luna. L...
Stran 15 - Turni.' audiit Alcides iuvenem magnumque sub imo corde premit gemitum lacrimasque effundit inanis. 465 tum genitor natum dictis adfatur amicis: 'stat sua cuique dies, breve et inreparabile tempus omnibus est vitae : sed famam extendere factis, hoc virtutis opus. Troiae sub moenibus altis tot gnati cecidere deum; quin occidit una 470 Sarpedon, mea progenies. etiam sua Turnum fata vocant, metasque dati pervenit ad aevi.
Stran 261 - Giace il cavallo al suo signore appresso : Giace il compagno appo il compagno estinto : Giace il nemico appo il nemico; e spesso Sul morto il vivo, il vincitor sul vinto. Non v...
Stran 33 - Into some backward corner of the brain; Yet, in our very souls, we feel amain The close of Troilus and Cressid sweet.
Stran 112 - Oenone: nullum est sine nomine saxum. Inscius in sicco serpentem pulvere rivum Transierat, qui Xanthus erat: securus in alto Gramine ponebat gressus: Phryx incola manes Hectoreos calcare vetat: discussa jacebant Saxa, nee ullius faciem servantia sacri. ' Herceas,' monstrator ait, ' non respicis aras ?' 0 sacer, et magnus vatum labor, omnia fato Eripis, et populis donas mortalibus aevum.
Stran 125 - Stazio la gente ancor di là mi noma: Cantai di Tebe, e poi del grande Achille, Ma caddi in via con la seconda soma. Al mio ardor fu seme le faville Che mi scaldar della divina fiamma Onde sono allumati più di mille; Dell' Eneida dico, la qual mamma Fummi, e fummi nutrice poetando: Senz' essa non fermai peso di dramma.
Stran 272 - Alcun non può saper da chi sia amato, quando felice in su la ruota siede; però ch'ha i veri ei finti amici a lato, che mostran tutti una medesma fede. Se poi si cangia in tristo il lieto stato, volta la turba adulatrice il piede; e quel che di cor ama riman forte, et ama il suo signor dopo la morte.
Stran 42 - Pallas immolat et poenam scelerato ex sanguine sumit," hoc dicens ferrum adverso sub pectore condit fervidus. ast illi solvuntur frigore membra vitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras.
Stran 306 - Assi como a bonina, que cortada Antes do tempo foi, candida e bella, Sendo das mãos lascivas maltratada Da menina, que a trouxe na capella, O cheiro traz perdido, ea cor murchada : Tal está morta a pallida donzella, Seccas do rosto as rosas, e perdida A branca e viva cor, co'a doce vida.
Stran 129 - Hiberi currus et evectae prono laxantur habenae 35 aethere, cum palmas Tethys grandaeva sinusque sustulit et rupto sonuit sacer aequore Titan, auxerat hora metus, iam se vertentis Olympi ut faciem raptosque simul montesque locosque ex oculis circumque graves videre tenebras. 40 ipsa quies rerum mundique silentia terrent astraque et effusis stellatus crinibus aether. ac velut ignota captus regione viarum noctivagum qui carpit iter non aure quiescit, non oculis, noctisque metus niger auget utrimque...