Slike strani
PDF
ePub

Ad illuftriffimam academiam

CANTABRIGIENSEM.

Hoc tibi de nato ditiffima Mater egeno
Exiguum immenfi pignus Amoris habe.
Heu meliora tibi depromere dona volentes
Aftringit gratas parcior arca manus.
Túne tui poteris vocem hic agnofcere Nati
Tam malè formatam, diffimilemq; tuæ ?
Túne hîc materni vestigia facra decoris,
Tu Speculum poteris hic reperire tuum?
Poft longum, dices, Cowlei, fic mihi tempus?
Sic mihi fperanti, perfide, multa redis?
Quæ, dices, Sage Lemuréfq; Deæq; nocèntes
Hunc mihi in Infantis fuppofuêre loco?

[ocr errors]

At Tu, fancta Parens, crudelis tu quoque Nati... 1 Ne tractes dextrâ vulnera cruda rudi.

[ocr errors]

Hei mihi, quid Fato Genetrix accedis iniquo?
Sit Sors, fed non fis Ipfa Novérca mihi.

[ocr errors]

Si mihi natali Mufarum adolefcere in arvo,
Si benè dilecto luxuriare folo,

Si mihi de doctâ licuiffet pleniùs undâ
Haurire, ingentem si fatiare sitim,

Non ego degeneri dubitabilis ore redirem,
Nec legeres Nomen fufa rubore meum.

Scis benè, feis quæ me Tempestas publica Mundi

20

Raptatrix veftro fuftulit è gremio,

Nec pede adhuc firmo, nec firmo dente, negati 25
Pofcentem querulo murmure Lactis opem.

Sic quondam acrium Vento bellante per æquor,
Cum gravidum Autumnum fæva flagellat Hyems,
Immatura fuå velluntur ab arbore poma,
Et vi victa cadunt; Arbor et ipfa gemit.
Nondum fuccus ineft terræ generofus avitæ,
Nondum Sol rofeo redditur ore Pater.

30

O mihi jucundum Grantæ fuper omnia Nomen!
O penitùs toto corde receptus Amor!

O pulchræ fine Luxu Ædes, vitæq; beatæ,

35

Splendida Paupertas, ingenuúfq; decor!

O chara ante alias, magnorum nomine Regum
Digna Domus! Trini nomine digna Dei!
O nimium Cereris cumulati munere Campi,
Posthabitis Ennæ quos colit illa jugis!
O facri Fontes! et facræ Vatibus Umbræ,
Quas recreant Avium Pieridùmque chori!
O Camus! Phœbo nullus quo gratior amnis!
Amnibus auriferis invidiofus inops!

Ah mihi si vestræ reddat bona gaudia fedis,
Detque Deus doctâ poffe quiete frui;
Qualis eram cum me tranquillâ mente fedentem
Vidisti in ripâ, Came ferene, tuâ;
Mulcentem audifti puerili flumina cantu ;
Ille quidem immerito, fed tibi gratus erat.
Nam, memini ripâ cum tu dignatus utrâque

40

45

50

Dignatum eft totum verba referre nemus.

Tunc liquidis tacitifque fimul mea vita diebus,
Et fimilis veftræ candida fluxit aquæ.

At nunc cænofæ luces, atque obice multo
Rumpitur ætatis turbidus ordo meæ.

55

Quid mihi Sequanâ opus, Tamefifve autTybridis unda?
Tu potis es noftram tollere, Came, fitim.
Fœlix qui nunquam plus uno viderit amne!
Quique eadem Salicis littora more colit!
Fœlix cui non tentatus fordefcere Mundus,
Et cui Pauperies nota nitere poteft!

60

Tempore cui nullo mifera experientia constat,
Ut res humanas fentiat effe Nihil!

65

At nos exemplis Fortuna inftruxit opimis,
Et documentorum fatque fuperque dedit.
Cum Capite avulfum Diadema, infractáque Sceptra,
Contufafque Hominum Sorte minante minas,
Parcarum ludos, et non tractabile Fatum,

Et verfas fundo vidimus orbis opes.

Quis poterit fragilem poft talia credere puppim
Infami fcopulis naufragiifque Mari?

70

Tu quoque in hoc Terræ tremuisti, Academia, Motu,
(Nec fruftrâ) atque ædes contremuêre tuæ.
Contremuêre ipfæ pacatæ Palladis arces;
Et timuit Fulmen Laurea fancta novum.

75

Ah quanquam iratum, peftem hanc avertere Numen, Nec faltem Bellis ifta licere, velit!

Nos, tua progenies, percamus ; et ecce, perimus!

In nos jus habeat: jus habet omne malum.

Tu ftabilis brevium genus immortale nepotum
Fundes; nec tibi Mars ipsa superstes erit.
Semper plena manens uteri de fonte perenni
Formofas mittes ad mare Mortis aquas.

80

Sic Venus humanâ quondam, Dea faucia dextrâ, 85
(Namque folent ipfis Bella nocere Deis)
Imploravit opem fuperûm, questúfque cievit,
Tinxit adorandus candida membra cruor.
Quid quereris? contemne breves fecura dolores;
Nam tibi ferre Necem vulnera nulla valent.

90

MISCELLANIES.

I

CONSTANTIA AND PHILETUS.

I.

SING two constant lovers' various fate,
The hopes and fears that equally attend
Their loves, their rivals' envy, parents' hate;
I fing their woeful life and tragic end.
Aid me, ye Gods! this story to rehearse,
This mournful tale, and favour every verfe.

II.

In Florence, for her stately buildings fam'd,
And lofty roofs that emulate the sky,
There dwelt a lovely maid, Constantia nam'd,
Fam'd for the beauty of all Italy;

Her lavish Nature did at first adorn
With Pallas' foul in Cytherea's form.

III.

ΤΟ

And framing her attractive eyes so bright,
Spent all her wit in study, that they might
Keep earth from Chaos and eternal Night;
But envious Death destroy'd their glorious light.
Expect not beauty, then, since she did part,
For in her Nature wafted all her art.

[ocr errors]

Volume I.

H

« PrejšnjaNaprej »