Prace filologiczne, Količine 12–13

Sprednja platnica
Skł. gł. w Kasie im. Mianowskiego., 1927
 

Druge izdaje - Prikaži vse

Pogosti izrazi in povedi

Priljubljeni odlomki

Stran 47 - Hiszpaniej, to nos otro cavaglieros; a czasem drugi, chocia nie będzie w Czechach, jedno iż granicę śląską przejedzie, to już inaczej nie będzie chciał mówić, jedno po czesku, a czeszczyzna wie to Bóg jaka będzie. A jeśli mu rzeczesz, żeby swym językiem mówił, to powieda, iż zapomniał abo że mu sie przyrodzony język prawdziwie gruby widzi...
Stran 253 - Samiśmy winni temu, że naaz język poszedł w zaniedbanie tak dalece, że rzadko kto dobrze onym mówi w potocznych rzeczach, dopieroż pisze co poważnego w wolnej, czyli wiązanej mowie. Umiemy to tylko z języka naszego, cośmy się w domu, w szczupłym bardzo osób do nas należących, piastunek, służalców albo czeladnej prostoty obrębie nauczyli [...]. Gadać umiemy, pisać i mówić rzadko kto z nas umie, a to z własnej [...] winy, że sobie szczególnej nauki w wydoskonaleniu się w...
Stran 256 - Losy bytu naszego bardzo go chylą ku zgubie i język też za sobą ciągną. Jeżeli sąsiedztwo cudzoziemców tyle czystości ujęło naszemu językowi, czegóż się nie lękać od spojenia? O miłości ojczyzny! o żądzo narodowej sławy! o zacności polskiego języka! czyliż razem z odmianą panów ziemi ginąć macie? Dwa sławne przykłady Greków i Rzymian nie dadzą nam rozpaczać o nieśmiertelności naszego imienia.
Stran 258 - Niemcewicz, kiedy w roku 1809 pisał, że „w powszechnym ojczyzny rozbiciu mowa jedna została się na wierzchu powodzi, która nas zalała, az mową została się pamięć dawnego jestestwa naszego" ". I nawet nie tak bardzo trapiono się tym, że granice polskiej mowy nie pokrywały się z granicami narodowych dziejów. Ważna była obrona tej twierdzy przed intruzami. „Póki w polskich komnat ściany/Gwar obczyzn y nie zawita/Póty próg nasz nieskalany/Póty Polska nie zdobyta...
Stran 252 - Słowo jest tą wielką siłą, Której żadna moc nie zwali, Słowo świat ten utworzyło, Słowo i ten kraj ocali. Póki w polskich komnat ściany Gwar obczyzny nie zawita, Poty próg nasz nieskalany, Poty Polska nie zdobyta.
Stran 548 - U was uznajemy głowę religii, namiestnika Chrystusowego, u was uczymy się szlachetnych umiejętności i wzorów cywilizacji. Dowodem tego są owe roje młodzieży polskiej, która poprzez tyle narodów i ziem zlatuje się corocznie do waszych akademij jakby na jarmarki, w celu studiów. Za waszych uczniów się uznajemy, was uważamy za naszych mistrzów i najlepszych nauczycieli".
Stran 254 - ... po francusku; a zatem, gdy Polak po łacinie się sądził, srokatym językiem radził, po niemiecku wojował, po włosku lub po francusku się bawił, więc dla ojczystego języka nie zostało nic więcej, tylko rozmowa jednego z drugim i kazanie w kościele".
Stran 254 - Polak po łacinie się sądził, srokatym językiem radził, po niemiecku wojował, po włosku lub po francusku się bawił, więc dla ojczystego języka nie zostało się nic więcej, tylko rozmowa jednego z drugim i kazanie w kościele", pisał Jezierski 211.
Stran 47 - ... samych, iż ich język miałby być dobrze niż nasz cudniejszy. Jakoż podobno obfitszy niż nasz być może, a to stąd, iż pirwej do nich i pismo, i nauki przyszły, ale o piękność — jeszcze to niechaj wisi na wyroku.
Stran 264 - Z czasem dopiero Edmund uczuł śmieszność nieumienia własnego języka, przyjął sobie nauczyciela do niego i prędkie czynił postępy ; zawsze jednak przebijać się będzie cudzoziemszczyzna, już się on nie ukaże ani dobrym mówcą na sejmie, ni czystym pisarzem: takie są skutki wczesnego scudzoziemszozenia". Prawdopodobnie z tym samym Edmundem spotykamy się w Nieszczęściach icyst^pnej zalotności. Skutki „wczesnego scudzoziemszczenia...

Bibliografski podatki