Prace filologiczne, Količine 12–13Skł. gł. w Kasie im. Mianowskiego., 1927 |
Druge izdaje - Prikaži vse
Pogosti izrazi in povedi
agentis Apoc Brückner bycz c'est czasownik czes często czynności désinence deux dziś etymologja form formacje formacyj formant formy funkcji génitif ibid iciel Indra isko języka polskiego językach języku polskim kategorji kiem Kraków l'emploi lieu Lindego locatif Lwów łać Łoś Materjal Mącz miejscownik MMAe morfem należy nazw nazwa rośliny nazwy niem niema nietylko niż nych obok pnia polskich poł postposition Prace Polonistyczne prze przymiotniki przyrostek przyrostka przyrostkiem Rost rzeczownik rzekl samogłosek samogłoski serb seul skiego slave słow słowiańskich spotykamy spółgłoska spółgłoski stpl sufiks Szadek Tamże terytorjum thèmes typu VIII Wisł wogóle wszystkiem wśród wyraz wyrazach wyrazie wyrazów występuje wyżej XXIV yego yest zabytkach zaimek zapewne Zdło znaczenie zupełnie życia
Priljubljeni odlomki
Stran 47 - Hiszpaniej, to nos otro cavaglieros; a czasem drugi, chocia nie będzie w Czechach, jedno iż granicę śląską przejedzie, to już inaczej nie będzie chciał mówić, jedno po czesku, a czeszczyzna wie to Bóg jaka będzie. A jeśli mu rzeczesz, żeby swym językiem mówił, to powieda, iż zapomniał abo że mu sie przyrodzony język prawdziwie gruby widzi...
Stran 253 - Samiśmy winni temu, że naaz język poszedł w zaniedbanie tak dalece, że rzadko kto dobrze onym mówi w potocznych rzeczach, dopieroż pisze co poważnego w wolnej, czyli wiązanej mowie. Umiemy to tylko z języka naszego, cośmy się w domu, w szczupłym bardzo osób do nas należących, piastunek, służalców albo czeladnej prostoty obrębie nauczyli [...]. Gadać umiemy, pisać i mówić rzadko kto z nas umie, a to z własnej [...] winy, że sobie szczególnej nauki w wydoskonaleniu się w...
Stran 256 - Losy bytu naszego bardzo go chylą ku zgubie i język też za sobą ciągną. Jeżeli sąsiedztwo cudzoziemców tyle czystości ujęło naszemu językowi, czegóż się nie lękać od spojenia? O miłości ojczyzny! o żądzo narodowej sławy! o zacności polskiego języka! czyliż razem z odmianą panów ziemi ginąć macie? Dwa sławne przykłady Greków i Rzymian nie dadzą nam rozpaczać o nieśmiertelności naszego imienia.
Stran 258 - Niemcewicz, kiedy w roku 1809 pisał, że „w powszechnym ojczyzny rozbiciu mowa jedna została się na wierzchu powodzi, która nas zalała, az mową została się pamięć dawnego jestestwa naszego" ". I nawet nie tak bardzo trapiono się tym, że granice polskiej mowy nie pokrywały się z granicami narodowych dziejów. Ważna była obrona tej twierdzy przed intruzami. „Póki w polskich komnat ściany/Gwar obczyzn y nie zawita/Póty próg nasz nieskalany/Póty Polska nie zdobyta...
Stran 252 - Słowo jest tą wielką siłą, Której żadna moc nie zwali, Słowo świat ten utworzyło, Słowo i ten kraj ocali. Póki w polskich komnat ściany Gwar obczyzny nie zawita, Poty próg nasz nieskalany, Poty Polska nie zdobyta.
Stran 548 - U was uznajemy głowę religii, namiestnika Chrystusowego, u was uczymy się szlachetnych umiejętności i wzorów cywilizacji. Dowodem tego są owe roje młodzieży polskiej, która poprzez tyle narodów i ziem zlatuje się corocznie do waszych akademij jakby na jarmarki, w celu studiów. Za waszych uczniów się uznajemy, was uważamy za naszych mistrzów i najlepszych nauczycieli".
Stran 254 - ... po francusku; a zatem, gdy Polak po łacinie się sądził, srokatym językiem radził, po niemiecku wojował, po włosku lub po francusku się bawił, więc dla ojczystego języka nie zostało nic więcej, tylko rozmowa jednego z drugim i kazanie w kościele".
Stran 254 - Polak po łacinie się sądził, srokatym językiem radził, po niemiecku wojował, po włosku lub po francusku się bawił, więc dla ojczystego języka nie zostało się nic więcej, tylko rozmowa jednego z drugim i kazanie w kościele", pisał Jezierski 211.
Stran 47 - ... samych, iż ich język miałby być dobrze niż nasz cudniejszy. Jakoż podobno obfitszy niż nasz być może, a to stąd, iż pirwej do nich i pismo, i nauki przyszły, ale o piękność — jeszcze to niechaj wisi na wyroku.
Stran 264 - Z czasem dopiero Edmund uczuł śmieszność nieumienia własnego języka, przyjął sobie nauczyciela do niego i prędkie czynił postępy ; zawsze jednak przebijać się będzie cudzoziemszczyzna, już się on nie ukaże ani dobrym mówcą na sejmie, ni czystym pisarzem: takie są skutki wczesnego scudzoziemszozenia". Prawdopodobnie z tym samym Edmundem spotykamy się w Nieszczęściach icyst^pnej zalotności. Skutki „wczesnego scudzoziemszczenia...